AKSHARANGAL

അക്ഷരങ്ങൾ കൺകളിൽ ഇരുൾ തീണ്ടിയ മേഘങ്ങൾ പെയ്യുവാനായൊരുങ്ങി നിന്നീടവേ ചെങ്കനൽ നീറ്റി സാന്ധ്യവർണ്ണങ്ങളിൽ പിന്നെയും തിരി വച്ച താരങ്ങളേ നിദ്രതൻ മങ്ങിനിൽക്കും വിളക്കി നെ കൈയിലേറ്റി നിലാവാൽ തെളിക്കവേ യാത്ര തൻ പരിക്ഷീണമാം പാതയിൽ കൂട്ടിനുണ്ടെന്ന് ചൊല്ലിയ കാലമേ താഴെ വീഴുമെന്നോർത്തങ്ങിരിക്കവെ താങ്ങി നിർത്തിയ സർവ്വം സഹേ ഭൂമി കൂട്ടിനാരുമില്ലെന്ന് കരുതവേ കൂട്ടുകൂടുവാൻ വന്ന ഋതുക്കളേ ഇല്ലെനിക്കിനി വയ്യെന്നു ചൊല്ലവേ കൈപിടിച്ചോരു സർഗ്ഗാത്മലോകമേ നേരെഴുത്തിൻ്റെ മൗനവാല്മീകത്തിൽ ധ്യാനലീനമിരുന്ന ലിപികളേ അക്ഷരങ്ങളേയെന്നും പരസ്പര- ചക്രവാളം തൊടുന്നോരനന്തതേ! അഗ്നിസൂര്യൻ ജ്വലിക്കവേ പാടുവാൻ നിത്യമെത്തുന്ന പാട്ടുകാർ പക്ഷികൾ ചിത്രകംബളം നീർത്തി പരസ്പരം ഹൃദ്യമീലോക സൗഹൃദക്കാഴ്ചകൾ കൈവിരൽ തൊടും ഭൂമി, മഴ മണ്ണിലെന്നുമുണ്ടീപരസ്പരാകർഷണം Rema Pisharody February 2, 2022